23F: Lembranzas de Rosalía
O 23 de febreiro de 1837 nacía en Santiago de Compostela. Ese día comenzou a estrela, moitas veces escurecida, desta muller que segue sendo lumieira para Galicia.
Hoxe queremos lembrala escoitando a súa voz. Unha voz que quedou gravada en cada páxina das súas obra, en cada emoción que a inspiraba, en cada mirada comprometida á nosa terra, en cada recordo e en cada esforzo.
Rosalía é a memoria teimuda que non nos deixa abandonar a loita pola xustiza, a dignidade de pobo. Rosalía somos nós. Rosalía é Galicia.
A través das redes sociais pedimos aos compañeiros e compañeiras, aos amigos e ás amigas de Encrucillada que nos seguen nas redes, que lembrasen algún texto de Rosalía que lles resultaba máis significativo e co cal se identificaban máis.
Estas son as súas respostas
Xesús Portas Ferro
Unha vez tiven un cravo
cravado no corazón.
Unha vez tiven un cravo- Follas Novas, 1880
Manolo Regal Ledo
En todo estás e ti es todo,
pra min e en min mesmo moras,
nin me deixarás ti nunca,
sombra que sempre me sombras.
Negra Sombra-Follas Novas, 1880
Manolo Villasenín
Aí tes o meu corasón,
si o queres matar ben podes:
pero, como estás ti dentro,
tamén si ti o matas morres.
Cantares Gallegos, 1863
Elvira Santos Pena
!Canta paxariño alegre, canta! !
Canta porque o millo medre, canta!
!Canta porque a luz te escoite, canta. Canta
que fuxeu a noite.
Alborada- Cantares gallegos, 1863
Chema Fernández Vázquez
Cantarte hei, Galicia, na lengua gallega,
consolo dos males, alivio das penas.
Cantares Gallegos, 1863
Clara Baliñas Vidal
Tranquila, esperando pola alba do día.
I estonces… estonces, cumpreuse a xusticia.
A xusticia pola man- Follas Novas, 1880
Andrés Torres Queiruga
As campanas tocan lonxe
o tocar da Ave Maria.
Elas tocan pra que rece,
eu non rezo, que os salocos
afogándome parece
que por min ten que rezar.
Campanas de Bastabales- Cantares Gallegos, 1863
Carme Solloso
O meu corasón che mando
cunha chave para o abrir.
Nin eu teño máis que darche, nin ti
máis que me pedir.
Rosa de abril–Cantares Gallegos, 1863
Marisa Vidla Collazo
Tecín soa a miña tea,
Plantei soa o meu naval…
Tecín soia a miña tea–Follas Novas, 1880
Carme Soto Varela
Eu son libre.
Nada pode conter a marcha dos meus pensamentos,
e eles son a lei que rixe o meu destino.
Lieders 1858.
Pedro F. Castelao
En el cielo, en la tierra, en lo insondable
Yo te hallaré y me hallarás.
No, no puede acabar lo que es eterno.
Ni puede tener fin la inmensidad.
Era apacible el día – En las orillas del Sar, 1884
- A rentes do centenario: Lembranzas Rosalianas. Por Xosé Pumar Gándara. Encrucillada nº 37 (Marzo-Abril 1984)
- Centenario Rosalia (Monográfico), Encrucillada nº 43 (Maio-Xuño 1985)
- Rosalía de Castro -entre a poesía e a política- de Carlos Baliñas. Por Marcelo Agis Villaverde. Encrucillada nº 59 (Setembro-Outubro 1988)
- O ano que Rosalía quedou sen misa. Por Rubén Aramburu Molet. Encrucillada nº 154 (Setembro-Outubro 2007)
